ระบบให้อาหารเหลวปฏิวัติอุตสาหกรรมสุกร: จุดเปลี่ยนเกมสำหรับฟาร์มสุกร

ผลกระทบของการให้อาหารเหลวแก่แม่สุกร:
เช่นเดียวกับสัตว์ทุกชนิด สุกรจำเป็นต้องได้รับน้ำดื่มสะอาดอยู่เสมอ อาหารสุกรแห้งโดยทั่วไปมีความชื้นเพียง 15% ซึ่งไม่เพียงพอต่อความต้องการปริมาณน้ำของแม่สุกรให้นม โดยเฉพาะในช่วงระยะให้นม โภชนาการและน้ำที่ดื่มเข้าไปไม่เพียงพออาจนำไปสู่การลดการผลิตน้ำนม สภาพร่างกายที่ลดลงอย่างมาก ระยะเวลาหย่านมจนถึงการเป็นสัดนานขึ้น และท้ายสุดคืออัตราการคัดแยกของแม่สุกรที่เพิ่มขึ้น ประสิทธิภาพของการให้อาหารเหลวนั้นอยู่ที่ความสามารถในการให้ทั้งสารอาหารและน้ำแก่แม่สุกรให้นม ซึ่งจะเป็นการเพิ่มการบริโภควัตถุแห้งและเพิ่มผลผลิต
การให้อาหารเหลว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างตั้งครรภ์ ทำให้รู้สึกอิ่มในท้องเนื่องจากปริมาณอาหารที่มากขึ้น ช่วยให้แม่สุกรตั้งท้องมีความสงบ ในขณะที่การผสมอาหารเหลวอย่างสม่ำเสมอช่วยเพิ่มความอร่อยและปรับปรุงประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร

ผลกระทบของการให้อาหารเหลวต่อลูกสุกรหลังหย่านมในระยะแรก:
หลังจากหย่านม ลูกสุกรจะประสบกับความเครียดเมื่อเปลี่ยนจากการกินนมแม่เป็นอาหารแข็งโดยไม่มีของเหลว ระบบย่อยอาหารของพวกมันยังไม่พัฒนาเต็มที่ ทำให้พวกมันไวต่อความท้าทายต่างๆ เช่น ความอยากอาหารลดลง น้ำหนักลด และท้องเสีย การเปลี่ยนแปลงอาหารอย่างกะทันหันนี้ทั้งในด้านรสชาติและเนื้อสัมผัสทำให้ลูกสุกรปรับตัวได้ระยะหนึ่ง ดังนั้นการบริโภคอาหารของพวกมันอาจไม่ถึงระดับสูงสุด ส่งผลให้อัตราการเติบโตลดลงเล็กน้อย การเปลี่ยนแปลงที่ได้รับการจัดการอย่างดีจากการให้นมเป็นอาหารแข็งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเจริญเติบโตของลูกสุกรในภายหลัง
การให้อาหารเหลวได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการลดความเครียดหลังหย่านม ระบบการให้อาหารเหลวที่มีอยู่ในตลาดช่วยเพิ่มประสิทธิภาพโดยรวมของฟาร์มสุกร ตอบสนองความต้องการทางโภชนาการและข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพของลูกสุกรหลังหย่านม สิ่งนี้จะช่วยลดการยับยั้งการเจริญเติบโตหลังจากหย่านม ลดต้นทุนและเพิ่มรายได้ในที่สุด เหตุผลนี้อธิบายได้จากสองประเด็นต่อไปนี้



ผลกระทบของการให้อาหารเหลวต่อสุกรขุน:
ตามเนื้อผ้า บรรพบุรุษของเราปฏิบัติตามพฤติกรรมการบริโภคอาหารของสัตว์โดยให้อาหารสุกรตามธรรมชาติ เช่น หญ้าและผัก เนื่องจาก 1/2 ถึง 2/3 ของน้ำหนักตัวหมูคือน้ำ การให้น้ำที่เพียงพอจึงมีความสำคัญต่อสุขภาพและการเจริญเติบโตของหมู นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เราสนับสนุนการให้อาหารเหลว นอกจากนี้ อาหารเหลวยังช่วยปรับปรุงการย่อยสารอาหารของสัตว์ เมื่อเปรียบเทียบกับอาหารแห้ง อาหารเหลวจะมีขนาดอนุภาคเล็กกว่า เพิ่มพื้นที่ผิวที่สัมผัสกับเอนไซม์ย่อยอาหาร จึงช่วยเพิ่มการทำงานของเอนไซม์ในวัตถุดิบอาหารสัตว์ อาหารเหลวยังเปลี่ยนองค์ประกอบทางเคมีกายภาพและชีวภาพของอาหาร ซึ่งมีบทบาทสำคัญต่อสุขภาพและผลผลิตของสัตว์ เมื่อเปรียบเทียบกับระบบให้อาหารแห้ง ระบบให้อาหารเหลวจะเร่งการบรรลุน้ำหนักการฆ่าในสุกรขุน
ในระหว่างขั้นตอนการขุน ระบบการให้อาหารเหลวช่วยให้สามารถใช้ส่วนผสมอาหารสัตว์ที่แปลกใหม่และคุ้มค่า เช่น กรดอะมิโนเหลว เอนไซม์ และผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมอาหาร (เช่น ผลพลอยได้จากการแปรรูปแป้ง ผลพลอยได้จากโรงเบียร์ ผลพลอยได้จากการแปรรูปมันฝรั่ง) เมื่อการย่อยอาหารแห้งของสุกรดีขึ้น การปล่อยไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสู่สิ่งแวดล้อมจะลดลง ซึ่งช่วยแก้ปัญหามลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม ในแง่ของประสิทธิภาพการให้อาหาร การป้อนของเหลวจะเพิ่มการป้อนอาหาร

ประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมของการป้อนของเหลว:
ระบบให้อาหารเหลวไม่เพียงแต่ให้ประโยชน์ในแง่ของสุขภาพสัตว์และผลผลิตเท่านั้น แต่ยังช่วยให้สิ่งแวดล้อมยั่งยืนอีกด้วย ด้วยการมุ่งเน้นทั่วโลกในการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการผลิตปศุสัตว์ การให้อาหารเหลวจึงกลายเป็นทางออกที่มีแนวโน้ม
ด้วยการใช้อาหารเหลว เกษตรกรสามารถเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ส่วนผสมอาหารสัตว์ ลดการสูญเสีย และลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงสุกร ระบบให้อาหารเหลวช่วยให้สามารถควบคุมองค์ประกอบของสารอาหารได้อย่างแม่นยำ ทำให้เกษตรกรสามารถจัดหาอาหารที่สมดุลซึ่งตรงกับความต้องการทางโภชนาการของสุกร ในขณะที่ลดสารอาหารส่วนเกิน เช่น ไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในของเสียของสัตว์ให้เหลือน้อยที่สุด สิ่งนี้ช่วยลดมลพิษทางสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากการไหลบ่าของสารอาหารมากเกินไปลงสู่แหล่งน้ำ และช่วยให้การจัดการสารอาหารในฟาร์มดีขึ้น

นอกจากนี้ ระบบการป้อนของเหลวยังอำนวยความสะดวกในการใช้ส่วนผสมอาหารสัตว์ทางเลือก รวมถึงผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมอาหาร ซึ่งมิฉะนั้นอาจกลายเป็นของเสีย ด้วยการใช้ส่วนผสมเหล่านี้ ผู้เลี้ยงสุกรสามารถลดการพึ่งพาแหล่งอาหารสัตว์ทั่วไป เช่น กากถั่วเหลืองและข้าวโพด ซึ่งมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและการขนส่ง

ความท้าทายและการพิจารณา:
แม้ว่าระบบให้อาหารเหลวจะมีประโยชน์มากมาย แต่สิ่งสำคัญคือต้องพิจารณาความท้าทายและปัจจัยบางอย่างก่อนที่จะนำไปใช้ในฟาร์มสุกร:
ก. การลงทุนเบื้องต้น: การนำระบบป้อนของเหลวมาใช้จำเป็นต้องมีการลงทุนเบื้องต้นในโครงสร้างพื้นฐานและอุปกรณ์ เกษตรกรจำเป็นต้องติดตั้งถังให้อาหาร ปั๊ม ท่อส่ง และอุปกรณ์ผสม ซึ่งอาจต้องใช้ทรัพยากรทางการเงิน

ข. ความรู้ทางเทคนิค: การจัดการและการใช้งานระบบป้อนของเหลวอย่างเหมาะสมนั้นต้องการความรู้และความเชี่ยวชาญทางเทคนิคในระดับหนึ่ง เกษตรกรจำเป็นต้องเข้าใจหลักการของการให้อาหารเหลว รวมถึงการกำหนดสูตรอาหาร การผสม และการกระจาย เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด

ค. การบำรุงรักษาและการทำความสะอาด: การบำรุงรักษาและทำความสะอาดอุปกรณ์ป้อนของเหลวอย่างสม่ำเสมอเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันการอุดตัน การปนเปื้อน และการทำงานผิดปกติ เกษตรกรควรพัฒนาระเบียบปฏิบัติในการทำความสะอาดและตรวจสอบให้แน่ใจว่าอุปกรณ์ได้รับการดูแลอย่างดีเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบด้านลบต่อสุขภาพและประสิทธิภาพของสุกร

ง. การตรวจสอบสัตว์เป็นรายบุคคล: แตกต่างจากการให้อาหารแบบแห้งตรงที่หมูแต่ละตัวสามารถเข้าถึงส่วนของอาหารได้ ระบบการให้อาหารแบบเหลวต้องการการตรวจสอบที่เหมาะสมของการบริโภคอาหารของสุกรแต่ละตัว สิ่งนี้อาจเกี่ยวข้องกับความพยายามเพิ่มเติมในแง่ของการสังเกตและการรวบรวมข้อมูลเพื่อให้แน่ใจว่าสุกรแต่ละตัวได้รับสารอาหารที่จำเป็น

บทสรุป:
การนำระบบการให้อาหารเหลวมาใช้ในอุตสาหกรรมสุกรถือเป็นศักยภาพที่สำคัญในการปรับปรุงสุขภาพสัตว์ ผลผลิต และความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม อาหารเหลวมีข้อดีสำหรับแม่สุกร ลูกสุกรหลังหย่านม และสุกรขุน โดยให้สารอาหารที่สมดุล ปรับปรุงประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร และลดความเครียดหลังหย่านม นอกจากนี้ ระบบการให้อาหารเหลวยังช่วยในการจัดการสารอาหารที่ดีขึ้น ลดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม และช่วยให้สามารถใช้ส่วนผสมอาหารสัตว์ทางเลือกได้

แม้ว่าความท้าทายจะเกิดขึ้น แต่ประโยชน์ของการให้อาหารเหลวทำให้ฟาร์มสุกรเปลี่ยนเกม ในขณะที่อุตสาหกรรมมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้เลี้ยงสุกรในการสำรวจและพิจารณาการนำระบบการให้อาหารเหลวไปใช้เพื่อปรับปรุงการดำเนินงาน ปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์ และมีส่วนร่วมในอนาคตที่ยั่งยืนมากขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมสุกร